یادداشت روزنامه کویتی درباره مقام معظم رهبری

متن کامل این یادداشت به این شرح است:

آیت الله امام خامنه‌ای رهبر انقلاب ایران نقش بزرگی را در منطقه خاورمیانه ایفا می‌کند. از جمله نقش‌های ایشان در این منطقه حفظ استقرار و ثبات منطقه و از بین بردن فتنه‌های مذهبی است.

به عنوان مثال فتوای ایشان هنگام بی‌احترامی یاسر الحبیب به عایشه و تحریم بی‌احترامی به همسران پیامبر و اصحاب ایشان فتوایی بود که با تحسین زیاد همه مسلمانان قرار گرفت و از آن تجلیل کردند زیرا موجب تقویت وحدت و همبستگی اسلامی شد و این دلیلی بر نقش ایشان در از بین بردن فتنه‌ها است.

موضع گیری‌های دیگر ایشان هم نشان دهنده شجاعت ایشان است از جمله حمایت از جنبش‌های انقلابی اسلامی مانند حزب الله لبنان و حماس و جهاد اسلامی در غزه برای حذف رژیم صهیونیستی، زیرا ایران و حزب الله و حماس و جهاد در یک ایدئولوژی مشترکند و آن، محو رژیم صهیونیستی از نقشه است تا همه منابع شرارت‌ها با آن از بین بروند. ایران در این حمایت خود تفاوتی میان جنبش‌های شیعی و سنی نگذارده و از تمام جنبش‌های آزادی خواهانه حمایت کرده و با این نوع حمایت، وحدت اسلامی را به شکل صحیح رعایت کرده است.

آیت الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی همچنین نقش بزرگی در مبارزه با قدرت‌های بزرگ داشته زیرا ترسیم کننده خط مشی سیاست خارجی ایران بنا بر قانون اساسی ایران، رهبر است. ایشان از سال ۲۰۰۵ رو در روی شورای امنیت صهیونیستی ایستاده و ذره‌ای از مواضع خود در از سرگیری گفتگو با این کشورهای صهیونیستی به خصوص در برنامه هسته‌ای کوتاه نیامده زیرا هدف آن‌ها از متوقف کردن این برنامه، تامین امنیت ملی صهیونیست‌ها است. آن‌ها از این می‌ترسند که برنامه هسته‌ای ایران به یک برنامه نظامی تبدیل شده و موجب تهدید امنیت اسراییل بشود که از زمان سرنگونی شاه با ایران درگیر است.

ایشان همچنین در مساله سوریه و توطئه علیه نظام اسد، نقش مهمی در حمایت از این نظامِ مقاوم و پشتیبانی رسانه‌ای و معنوی از آن ایفا کرد. هدف ایشان از این حمایت تقویت محور مقاومت با مرکزیت ایران و سوریه و مقاومت لبنان و فلسطین بوده است زیرا با سقوط نظام مقاوم سوری، محور مقاومت که عزت و کرامت را به امت اسلامی و عربی برگردانده و تمام این دوره‌ها مایه فخر اسلام و مکتب اسلام و همانند مدرسه است که هر انسان آزاده‌ای که مخالف آمریکا باشد از آن درس می‌گیرد.
منبع:تابناک

مختصر و مفید با جناب افروغ

سخنان دکتر عماد افروغ در برنامه ی اخیر پارک ملت موجب شگفتی بسیاری از مردم و بخصوص قشر دانشجو شد. عماد افروغی که در سال 84 در بسیاری از مناظرات شرکت کرد و به حمایت از رئیس جمهور مردمی،  دکتر احمدی نژاد پرداخت.

اما نمی دانم چه شد که 4 سال بعد و در سال 88 به جمع فتنه گرانِ طرفدار میرحسین موسوی پیوست و 2 سال بعد هم، یعنی در سال 90 در برنامه ی پارک ملت لب به نقد می گشاید و باعث شگفتی همگان می شود. سخنانی که به گفته ی خیلی ها از روی بغض و کینه است !

از مراجع می خواهد که رهبری را نسبت به نظرات فقهی و حکومتی اش مورد سؤال و نقد قرار دهند ...

از حوزه های علمیه می خواهد مانند قبل از انقلاب در مقابل حاکمیت بایستند و می گوید:

«اگر بخواهیم به جایی امید ببندیم حوزه ی علمیه است. اما مستقل بودن حوزه علمیه شرط اساسی نقد است. نهادهای روشنفکری دینی ما باید تقویت بشوند. باید هزینه اش را بدهند، مانند همان چیزی که قبل از انقلاب اتفاق افتاد. حوزه علمیه ما پیش از انقلاب مستقل بود و منبع خوبی برای بسیج توده ها بود ولی بعد از  انقلاب نقش نظارت و نظریه پردازی را با تصدی گری فراموش کرد.

شاید این سؤال مطرح شود که مگر امکان دارد مثل قبل از انقلاب شویم. باید برای توضیح این مسأله بگویم از درون نظام نبوی و علوی اموی ها زاده شدند. چون سکوت شد و مصلحت اندیشی کردند.»

از سکوت می گوید و از مصلحت اندیشی و از حکومت معاویه و یزیدیان سخن می راند. سخنانی که این روزها بسیار از رسانه های ضد انقلاب و سایت های سران فتنه می شنویم و می بینیم.

غافل از اینکه حاکمیت قبل از انقلاب حاکمیت طاغوت بود و حاکمیت فعلی حاکمیت ولی فقیه عادل است و غافل از اینکه همین مصلحت اندیشی های بجا بود که مانع از بوجود آمدن بسیاری از فتنه ها و باعث حفظ کثیری از نیروهای انقلابی شد.

ساختار خبرگان رهبری را مورد انتقاد قرار داده و می گوید چون سیاستمدار و اقتصاددانی درمیان آنها نیست پس نمی توانند این ابعاد رهبری را مورد نقد قرار دهند، و باز هم غافل از  اینکه فقهای خبرگان رهبری از علمای بلاد بوده و کسانی هستندکه اقتصاد اسلامی را آشنا بوده و سیاست را نه در کتاب های درسی بلکه در کوران حوادث انقلاب از دهه چهل تا کنون فرا گرفته اند.

و در پایان از سخنانش نتیجه گیری کرده و بیان می دارد که اگر نظارت بر کسی نباشد به دیکتاتوری کشیده می شود و تقریبا خلاصه ی کلامش را می گوید.

این هم لینک فیلم برنامه

---

1. سکوت آقای شهیدی فر و برخی لبخند های ریزش در مقابل حرف های دکتر افروغ از نکات جالب توجه این برنامه بود.

2.دعوت دکتر عماد افروغ به این برنامه هم خود جای تأمل بسیار دارد.

3. مهم تر از همه باید ببینیم که چه شد که عماد افروغ که یک فرصت برای جمهوری اسلامی بود، حال به یک تهدید بدل شده. به زودی مطلبی در مورد همین فرصت ها و تهدیدها و چگونگی تبدیل آنها به هم در خدمت دوستان هستم

چهارمین بمب اتمی ایران

شهید مصطفی احمدی روشن

علمدار عدالت، مطیع ولایت

قضاوت با شما

نمی دانید ...

واقعاً نمی‏دانید چه لذتی دارد وقتی سیاهی چادرم، دل مردهایی که چشمشان به دنبال خوش‏رنگ‏ترین زن‏هاست را می‏زند.

نمی‏دانید

چقدر لذت‏بخش است وقتی وارد مغازه‏ای می‏شوم و می‏پرسم: آقا! اینا قیمتش چنده؟ و فروشنده جوابم را نمی‏دهد؛ دوباره می‏پرسم: آقا! اینا چنده؟ فروشنده که محو موهای مش‏کرده زن دیگری است و حالش دگرگون است، من را اصلاً نمی‏بیند. باز هم سؤالم بی‏جواب می‏ماند و من، خوشحال، از مغازه بیرون می‏آیم.

نمی‏دانید؛

واقعاً نمی‏دانید چه لذتی دارد وقتی مردهایی که به خیابان می‏آیند تا لذت ببرند، ذره‏ای به تو محل نمی‏گذارند.

نمی‏دانید؛

واقعاً نمی‏دانید چه لذتی دارد وقتی شاد و سرخوش، در خیابان قدم می‏زنید؛ در حالی که دغدغه این را ندارید که شاید گوشه‏ای از زیبایی‏هاتان، پاک شده باشد و مجبور نیستید خود را با دلهره، به نزدیک‏ترین محل امن برسانید تا هر چه زودتر، زیبایی خود را کنترل کنید؛ زیبایی از دست رفته‏تان را به صورتتان باز گردانید و خود را جبران کنید.

نمی‏دانید؛

واقعاً نمی‏دانید چه لذتی دارد وقتی در خیابان و دانشگاه و... راه می‏روید و صد قافله دل کثیف، همره شما نیست.

نمی‏دانید؛

واقعاً نمی‏دانید چه لذتی دارد وقتی جولانگاه نظرهای ناپاک و افکار پلید مردان شهرتان نیستید.

نمی‏دانید؛

واقعاً نمی‏دانید چه لذتی دارد وقتی کرم قلاب ماهی‏گیری شیطان برای به دام انداختن مردان شهر نیستید.

نمی‏دانید؛

واقعاً نمی‏دانید چه لذتی دارد وقتی می‏بینی که می‏توانی اطاعت خدایت را بکنی؛ نه هوایت را.

نمی‏دانید؛

واقعاً نمی‏دانید چه لذتی دارد وقتی در خیابان راه می‏روید؛ در حالی که یک عروسک متحرک نیستید؛ یک انسان رهگذرید.

نمی‏دانید؛

واقعاً نمی‏دانید چه لذتی دارد این حجاب!

خدایا! لذتم مدام باد.(زهرا قدیانی‏)

 

نماز، برای رفتن یا برای ماندن؟

« بچه ها مشغول شده اند. کاظم محمدی،حمید تیموری، حاج یوسف تاجیک اسماعیلی. همه در حین راه رفتن تیمم می کنند و در حین راه رفتن نماز می گذارند. حتی «شیخ تاجیک قشقایی» که پیش نماز گردانمان است، نمی ماند و در حین راه رفتن نماز می خواند که اگر این گونه نبود از راه می ماند. چنانچه عده ای ماندند. غافل از اینکه نماز برای رفتن است نه ماندن.آنها ماندند تا با آب وضو بگیرند و سر فرصت مهرشان را روی زمین بگذارند، اذان و اقامه شان را بگویند و با آسودگی خاطر نمازشان را بخوانند. ولی وقتی سر از سجده برداشتند غافله رفته بود. عده ای شان که زرنگ بودند توانستند دوباره خودشان را به قافله برسانند ولی بقیه سرگردان شدند و بازگشتند. گویی یادشان رفته بود نماز یعنی چه؟ » 

جنگ پابرهنه، رحیم مخدومی

واقعا نماز برای رفتن است یا برای ماندن؟ روزه برای رفتن است یا برای ماندن؟ حج برای رفتن است یا برای ماندن؟ و ...

بدون شرح