شایستهسالاری
جمعه, ۱۰ تیر ۱۳۹۰، ۰۲:۰۳ ب.ظ
در دیدگاه امام علی(ع) معیار اصلی گزینش در هر زمینهای شایستگی است.ایشان از گزینش نااهلان که شایسته مشورت نیستند، شکوه میکند و به مالک اشتر میگوید: در امور کارگزارانت ژرف بنگر و بر اساس ارزیابی درست به کارشان بگمار نه به انگیزه گرایشهای شخصی و نه بر مبنای خودکامگی.این دو امر در ظلم و خیانت ریشه دارند.برای خدمت، آنان را که از تجربه و شایستگی نجابت بهرهمندند و در اسلام پیشتازند ، برگزین؛ زیرا اینین در اخاق برتر و در آبرومندی سالمترند؛ آزمندیشان کمتر و اندیشهشان درباره عواقب امور بیشتر است.
تأکید توأمان حضرت بر دو عنصر تجربه و نجابت بسیار حایز اهمیت است.کارگزاران، هم باید از تجربهو تخصص بهرهمند باشند و هم از نجابت نفسانی و تعهد اخلاقی.شایستهسالاری واقعی تنها در پرتو ملاک قرار دادن این دو عنصر تحقق مییابد و هر یک بدون دیگری مشکلزا خواهدبود.حال به نظر شما شایستهسالاری تا چه حدی در کشور ما یا حتی در محیطهای کوچکتر مانند دانشگاه و ادارات دولتی و ... رعایت شده است؟ وظیفهی ما در قبال بعضی از این ناشایستهسالاریها چیه ؟
لطفا پاسخهاتونو در قسمت نظرات بذارین تا بقیه هم استفاده کنن.
۹۰/۰۴/۱۰
اگه فرهنگ سازی بشه و اهداف اصلی از بودن جایگاه ها و مسئولیت ها مشخص شه،اینکه درست انجام گرفتن کار خیلی مهمتر از صرفا انجامش با هر کیفیتیه،اون موقع خود افراد قبول نمیکنن تو جایگاهی که شایستگیشو ندارن قرار بگیرن!
البته به اینجا رسیدن خیلی کار میخواد و خیلی وقت میبره!!